ARHITEKTONSKO-URBANISTIČKA REVITALIZACIJA KOMPLEKSA STAROGBEOGRADSKOG SAJMIŠTA: LAVIRINT MEMORIJE
DOI:
https://doi.org/10.24867/31FA05SakanovicKljučne reči:
Staro sajmište, koncept lavirinta, dramaturgija prostora, memorijalna tipologija, koegzistencija memorijaApstrakt
Staro beogradsko sajmište predstavlja
lokaciju koja je tokom decenija pretrpela turbulentnu
smenu najrazličitijih utilitarnih funkcija. Zbog svoje
tragične prošlosti, obeležene stradanjima Jevreja, Srba i
Roma tokom Drugog svetskog rata, kada je služila kao
logor, lokacija je proglašena za kulturno dobro i mesto
novog memorijalnog kompleksa. U cilju arhitektonskourbanističke revitalizacije Starog sajmišta ovaj rad
sprovodi istraživanje koncepta lavirinta u muzejskoj
tipologiji, fenomenološko istraživanje dramaturgije
prostora i koegzistenciju memorija na lokaciji.
Novoprojektovano rešenje Memorijalnog kompleksa Staro
sajmište predstavlja hibridni tip memorijalnog
kompleksa.
Reference
[1] P. Basu, „The Labyrinthine Aesthetic in Contemporary Museum Design”, Exhibition Experiments, pp 47-70, 2007.
[2] M. Hočevar, „Prostori igre”, Jugoslovensko dramsko pozorište, Beograd, 2007
[3] K. Norbeg-Šulc, „ Egzistencija, prostor i arhitektura”, Građevinska knjiga, Beograd, 1999.
